Yargıtay, bir kadının ev işlerini yapmamasının boşanma nedenleri arasında olduğu doğrultusunda bir karar verdi. aile mahkemesi’ne müracaat ederek boşanmak isteyen bir çift birbirilerine karşılıklı boşanma davası açtı.
Boşanmak isteyen adam ise karısının üzerine düşen işleri yapmadığını, evinin işlerini yapmadığını, çocuklarla ilgilenmediğini, sürekli evden gittiğini, güven sarsıcı tutumlarının olduğunu iddia etti.
Boşanmak için müracaat eden kadın sebep olarak eşinin şiddet ve hakaretine maruz kaldığını söyledi.
Hakim; erkeğin daha çok hatalı olduğunu kabul ederek çiftin boşanmalarına, kadın yararına aylık 250 lira önlem, 250 lira yoksulluk nafakasına, kadın lehine 10 bin lira maddi ve 10 bin lira manevi tazminata karar verdi. erkeğin ise hem maddi hem de manevi tazminat isteklerinin reddine hüküm verdi. alınan karar erkek tarafından; kadının onaylanan boşanma davası, kusur belirlemesi, kabul edilmeyen tazminat istekleri ve aleyhine karar verilen nafaka ve tazminatlar doğrultusunda istinaf edildi. bölge adliye mahkemesi de erkeğin istinaf müracaatının esastan kabul edilmemesine karar aldı. kararı temyiz edilince mesele yargıtay 2. hukuk dairesi’ne götürüldü.
Aile mahkemesi tarafından davalı-davacı kadına kusur olarak verilen üzerine düşen vazifeleri yapmama, çocuklarla ilgilenmeme, evinin işlerini yapmama, sürekli evini terk etme ve güven sarsan tutumlar gösterme vakıaları istinaf kanun yoluna müracaat edilmeyerek netleştiği anımsatıldı.
Yargıtay'ın kararında şu ifadeler yer aldı: "istinaf kanun yoluna başvuruda bulunan erkek aleyhine ilk derece mahkemesince kusur olarak yüklenilmeyen hakaret etme ve eşini evden kovma vakıalarının da kusur olarak yüklenilmesi mümkün değildir.
O halde, ilk derece mahkemesince davacı-davalı kadına yüklenen ve istinaf kanun yoluna başvurulmaksızın kesinleşen kusurlu davranışlara karşı davalı-davacı erkeğin üzerine düşen görevlerini yerine getirmeme, evine bakmama, evinin ihtiyaçlarını karşılamama ve eşine fiziksel şiddet uygulama şeklinde gerçekleşen kusurları nazara alındığında, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir.
Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir. boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata karar verilemez. davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.”
