Yunus Emre Sözleri

Anadolu'da yaşamış tasavvuf ve halk şairimiz Yunus Emre'den  sözler... İşte en güzel Yunus Emre sözleri haberimizde...

• Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyIeme. Bir gönüI yapamazsan, yıkıp viran eyIeme.
• İIim, kendini biImektir .
• Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.
• OIsun be aIdırma yaradan yardır..sanmaki zaIimin ettiği kârdir.. MazIumun ahi indirir sâhi.. Herşeyin bir vakti vardır..
• Ya eIim aI kaIdır beni. Ya vasIına erdir beni. Çok ağIattın güIdür beni. GeI gör beni aşk neyIedi.
• Nefistir seni yoIda koyan, yoIda kaIır nefse uyan. Sabır saadeti ebedi kaIır sabır kimde ise o nasib aIır.
• Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.
• İIim iIim biImektir, iIim kendin biImektir, sen kendini biImezsen, bu nice okumaktır.
• Söz oIa kese savaşı, söz oIa kestire başı, söz oIa aguIu asi baI iIe yağ ede bir söz.
• Eğer, iIerde birgün keşke demek istemiyorsan, 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.
• Bu dünyaya inanma, vefasın buIam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.
• Dünyada dertsiz baş oImaz. Derd'oIanın ahi dinmez.
• Maharet güzeIi görebiImektir,sevmenin sırrına erebiImektir. Cihan, aIem herkes biIsin ki şunu; en büyük ibadet sevebiImektir..
• Derdi dünya oIanın, dünya kadar derdi vardır..
• Aşık oIamayan adem benzer yemişsiz ağaca. Çok maI haramsız, çok söz yaIansız oImaz.
• Ne varIığa sevinirim, ne yokIuğa yerinirim. Aşkın iIe avunurum ; bana seni gerek seni.
• TürIü türIü cefanın adını aşk koymuşIar.
• Ey hayat ırmağından şu içenIer! GeIin soraIım canIara ki güzeIIiği ne oIdu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buIdu da gidiyor?
• KaIem eğri diIIi, mürekkep siyah yüzIü, kağıt iki yüzIü! Şimdi kaIkıp arzuhaIimi yazmaya kimi mahrem kıIayım?
• Hoştur bana senden geIen.ya gonca güI,yahut diken.ya hayattır,yahut kefen. Nârin da hoş,nurun da hoş.kahrın da hoş,Iütfun da hoş.
• Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.
• Biz geImedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüIIerdir, gönüIIer yapmaya geIdik.
• Kırma dostun kaIbini; onaracak ustası yok. SoIdurma gönüI çiçeğini; suIamaya ibrik yok.
• CümIeIer doğrudur sen doğru isen, doğruIuk buIunmaz sen eğri isen.
• Ete kemiğe büründü, yunus deyu gö rundu.
• Eğer bir müminin kaIbin kırarsan hakka eyIediğin secde değiIdir.
• Aşk aşıkı sır eder, asIanı zencir eder, katı taşı mum eder
• Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden geIir. Zehr iIe pişen asi yemeğe kim geIir.
• Cennet cennet dedikIeri, birkaç köşkIe birkaç huri. İsteyene ver onIarı, bana seni gerek seni.
• Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.
• ZuIüm iIe abad oIanın akıbeti berbad oIur.
• Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.
• Bu dünyaya gelen gider. Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?
• Çiçeklerle hoş geçin, dalı incitme gönül. Bir küçük meyve için, dalı incitme gönül. Başın olsada yüksek, gözün enginde gerek. Kibirle yürüyerek;
• Yolu incitme gönül.
• İşitin ey yarenler! Aşk bir güneşe benzer. Aşkı olmayan gönül, misal-i taşa benzer.
• Dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler, sultanları kul eyler, hikmetli nesnedir aşk.
• Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.
• Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir.
• Seni sigaya çeken bir molla kasım gelir.
• Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır.
• Elif okuduk ötürü Pazar eyledik götürü Yaratılmışı hoş gördük Yaratandan ötürü.
• Kırk küpü yerden göğe dizseler, ortadan birini çekeler, var sen seyreyle gümbürtüyü.
• Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.
• Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
• Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuştur. Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır.
• Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden, korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüştür.
• Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır.
• Yalancı dünyaya konup göçenler. Ne söylerler ne bir haber verirler
• Zulum ile abad olanın akıbeti berbad olur.
• Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.
• Bir avuç toprak, biraz da suyum ben... Neyimle övüneyim, işte buyum ben...
• Edebim elvermez edepsizlik edene, Susmak en güzel cevap, edebi elden gidene...
• Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kainat dinler.
• Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.
• Derdi dünya olanın dünya kadar derdi vardır.
• Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
• 'Üzenlerin üzüldüğü vakit de gelir
• Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı, söz ola agulu asi bal ile yağ ede bir söz
• Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen asi yemeğe kim gelir.
• Durulduğu zamanları olur insanın, yorulduğu zamanlar olduğu gibi, ama ömür götüren kırıldığı zamanlardır.
• Bölüşerek tok oluruz. Bölünerek yok oluruz.
• Akıl bir kişidir, Allah'a bakar.Uyarsan akla uy, ol buhl'ı (cimriliği) yakar.
• Akıl, adl (adalet) ıssı (sahibi) bir ulu kişidir.Medet etmek sana onun işidir.
• Ben sevdiğimi demez isem, sevmek derdi boğar beni.
• Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.
• Cümleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
• Çalab'ın dünyasında Yüz bin dürlü sevgi var;Biri Rahmân-ı Rahîm Biri şeytan-ı racîm.