CAHİT SITKI TARANCI SÖZLERİ
Olur biter, geçer gider. Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var. Olup bitmeyen, geçip gitmeyen.
Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız. Ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz…
Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin!
Neden sonra farkına varıyorsun, etrafındaki korkunç ıssızlığın; yar olsun dost olsun ne arıyorsun, adresi belli mi vefasızlığın.
Kuruyan sular gibi zamanı da kaybettik.
Nedir ki eninde sonunda ölüm, Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?
Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar…
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Sesin öyle güzel ki, duymak isterdim öldükten sonra bile.
Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri sürünüp gidiyorum.
Var olan bir sen, bir ben, bir de bu bahar.
Sen dünya maceramda, Aşkım sabrım kararım, Gülsem de ağlasam da, Ancak seninle varım..
Hayata beraber başladığımız, dostlarla da yollar ayrıldı bir bir. Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Yaş otuz beş yolun yarısı.
Bir kardeş teselli verir bana aynalar. Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde.
Memleket isterim yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; olursa bir şikayet ölümden olsun.
Elimde Türkçe gibi güzel bir silahım var.
Bir kere misafire çıkmış adın; istesen de istemesen de gideceksin.
İstemem o dehşet gün gelip çatsın. Bana kimseler anam kadar yansın.
Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak.
Gönül tanrısına der ki, her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden.
Alemde gündüz gönlüme işkencedir; Bence bayram ufukta gün bitincedir.