Bebeğin kendi kendine uyuması 0-2 yaş döneminde varılması gereken gelişimsel bir amaç değildir. bebekler yaklaşık şekilde 2-3 yaş döneminde kendi kendine uykuya geçmeye başlar.
Bebek harekete hassas bir bebek ise, bu sallanma gibi hareket barındıran uyku rutini evveli aktiviteler onun sinir sistemini rahatlatmaz, aksine daha çok uyarır.
Anne ve babaların belli bir uyku rutinine saplı kalarak esnemeden bebekleri ile uyku evveli iletişim kurmaları bebeğin rahatlamasında daha fazla bebeğe zarar verebilir.
0-2 yaş dönemi duyusal gelişimin ağırlıklı olduğu ve bebeğin bakım verenine bağımlı olduğu bir aşamadır. bebeğin uykuya geçişte annesini arzu etmesi kadar doğal bir şey yoktur.
japon ailelerin üçte ikisi anne ve babaları ile aynı ortamda uyur ve japonca’da “ani bebek ölümü sendromu” terimi jargonda bile yer almaz .
