Evrimsel değerlendirilen bağlanma eğilimi insanlar için normal bir yaşantıdır. Bağlanma ilişkisinde temel güven duygusunu kazanmış biri rahatlamış ve coşkuludur. Başı sıkıştığı ve stres düzeyinin arttığı zamanlarda temel bakım verenin yanında olacağının farkındadır. Ve bu, ona kendini güvende hissettirir.
Bireyin çocukluğu onun nasıl bir bağlanma stiline sahip olacağını etkilemektedir. Bilinen üç bağlanma stili şunlardır:
Güvenli Bağlanma
Çocukluğunda tüm ihtiyaçları karşılanmış ve kendini güvende hisseden bireylerin kurduğu bağlanma tarzıdır. Bu tarz kişilerin ebeveynleri güvende olduklarını, iyi bakıldıklarını gerçekten hissetmeleri için ihtiyaçlarına karşı özenli ve duyarlı davranmışlardır. Bunun sonucunda kişi kendini yakınlık ve samimiyet duygularında rahat hisseder. Bunu çevresine gösterebilir. Bu bireyler yakın ilişkilerini devam ettirirler. Duygularını ve ihtiyaçlarını kolaylıkla ifade edebilirler.
Kaçıngan Bağlanma
Bu bağlanma tarzına sahip kişiler zor durumlarda diğer insanların ona destek olacağı ile ilgili kaygı duyarlar. Örneğin; bir bebek ne kadar ağlasa da duyulmamış ya da nadir olarak ihtiyacına cevap alabilmiştir. Bu da, çocukken kodlanmış bir davranış biçimi olduğu için kişi genellikle ihtiyaçlarına cevap alamayacağını düşünür. Buna alıştığı için kendini yakın ilişkiler içerisinde bulmak istemeyebilir. Boğucu hissettirebilir ve bağımsızlığını tehdit edecek gibi hissettirebilir. Samimiyeti çok yoğun hissettiklerinde uzaklaşabilirler. Daha çok kendileriyle vakit geçirmekten keyif alıp, bağlanmaya karşı koyabilirler.
Kaygılı Bağlanma
Bu bireylerin ebeveynleri, kişinin ihtiyaçları ile ilgilenme konusunda tutarsız olurlar. Bunun sonucunda, ihtiyaçların karşılanması için savaşan biri olurlar. Bakım verenle ilişkisinde istikrarsızlık, reddedilme ve ihmalin ön plana çıktığı kişilerin kaygılı bağlanma tarzı geliştirme ihtimali yüksektir. Kişi tek edilmeye ve yalnız kalmaya yönelik yoğun kaygı ve beklentilerle doludur. İlişkide özellikle huzursuzluğun arttığı zamanlarda bağlanılan kişinin ondan uzaklaştığına yönelik her türlü gerçek ya da algısal sinyale karşı tetiktedir. İlişkilerde daha güvende hissedebilmek için sıklıkla partnere yakınlaşma gibi davranışlarda bulunurlar. Bu tarz davranışlardan ötürü kişi kendini boğulmuş hissettiği için diğer partnerin ilişkiden uzaklaşma isteğiyle sonuçlanabilmektedir. Kişinin diğerlerine yönelik güvensizliği kadar kendine verdiği değerde sarsılarak, bu bağlanma stili tetiklenmektedir. Kendine verdikleri değer düşüktür ve diğerleri tarafından kabullenilmeye karşı artmış hassasiyetleri vardır.
Son Dakika Kadın Haberleri için sayfayı aşağı kaydırın.