Suriye'deki savaşla beraber, bu aktivizm daha da ileri bir boyuta taşındı ve genç İtalyanlar, büyük topraklar üzerinde kendi silahlı hakimiyetini elde etmek için DEAŞ'e karşı savaştığı anlaşılan YPG'ye (PKK'nın Suriye sütunu) katıldı. (ancak çoğunlukla çoğunluğu temsil eden diğer etnik grupların da yaşadı).
GİOVANNA LANZAVECCHİA, TÜRKİYE VE PKK
İtalya'ya geri döndüklerinde, yalnızca yargılanmıyorlar. Cephede tecrübelerini anlatmak için kitaplar yazıyorlar ve bazen okullarda bile seminerler yapıyorlar . Padua'dan Claudio Locatelli, gazetecilik deneyimlerine sahip. (Orta Doğu ile ilgilenen aşırı sol ajans Nena News). Kendisini Facebook sayfasında bir "dövüş gazetecisi" olarak tanıtıyor. Evet, İtalya'da gazeteciliğin genellikle militan olduğunu iyi biliniyor ancak bu gerçekten çok fazla!
BARBARA SPİNELLİ TÜRKİYE'DEN İHRAÇ EDİLDİ
2017'de terörist grupların aşırılıkçı ideolojilerini savunan bu şahıslara yer verilebilir mi?
İtalyan Parlamentosu'nun, bugün (başka yerlerde bile olsa) silahlı mücadele uygulayanlar hakkında hiçbir şey söylemediği halde (uzun süredir devam eden tarihsel bir fenomen olan) Faşizmi hatırlatan alet ve jestleri yasaklamak istemesi nasıl mümkün olması oldukça ilginç.
Neden DEAŞ'e sempati duyanlar ciddi şekilde cezalandırılırken, aşırı sol teröristlerle birlikte savaşmaya gidenler kahraman oluyor?