Ece Erken’den ölen eşi Şafak Mahmutyazıcıoğlu için yeni paylaşım
Geçtiğimiz Ocak ayında eşi Şafak Mahmutyazıcığlu’nu uğradığı silahlı saldırı sonucunda kaybeden sunucu Ece Erken’den, eşinin ölümü ile ilgili yeni bir paylaşım geldi.
Sunucu Ece Erken, eşinin ölümünün üzerinden yeni bir paylaşım yaptı. Ocak ayında bir cafede uğradığı silahlı saldırı sonucunda hayatını kaybeden Şafak Mahmutyazıcıoğlu magazin dünyasını büyük bir sarsıntıya uğrattı. Henüz evleneli 1 yıl olan Ece Erken’in acı günü herkesi derinden sarstı. Ünlü sunucuya bir sürü destek mesajı yağdı.
Eşim katledilmeden bir gün önce
Mahmutyazıcıoğlu ve oğlu Eymen ile film izlediği anları paylaşan Ece Erken yine yürekleri dağladı. Eşinin yokluğuna hala alışamadığını belirten sunucu, eşimi toprağa verdiğim ilk gün nasılsam hala öyleyim dedi. Sosyal medya hesabından öldürülmeden bir gün önceki anlarını paylaşan Ece Erken, "Eşim katledilmeden bir gece önce dünyanın en mutlu insanı olan bir adamdı" dedi.
İşte Ece Erken’in o çok konuşulan sosyal medya paylaşımının detayları!
“Kardeşler kalleş çıktı!” Erken, yaptığı sosyal medya paylaşımında eşinin vurulduğu mekanın ertesi gün yeniden açılmasına sitem etti ve ekled; "Sen olsan 40'ını beklerdin hatta kapardın mekanı." Ece Erken cenaze zamanıyla ilgili ise "Kardeşim' diye her saniye seni arayanlar, senden bir şeyler isteyenler, senden alıp götürenler yoktu cenazende. Borcu olanlar 'Borcu vardı' diye geziyor etrafta. Mesela 'Bülent ağabeyim' dediğin, 'kardeş' dediklerin kalleş çıktı be aşkım!" ifadelerini kullanmıştı.
Ece Erken, daha sonra sözlerini şöyle sürdürdü: 15.01.22 yazışmamız, Dubai'ye yanıma geldiği sabah... Ve bugün canım Şafak'ımın 40'ı... Sabahsız geceler, her günün tekrarı, sadece aynı acıyı yaşayanların anlayacağı 40 gün... Ölmeyecek kadar yaralıyım, Allah'ım kimseye yaşatmasın. Eşimi toprağa verdiğim gün nasılsam öyleyim, bakımsız! Ne giydiğim, nasıl göründüğümün önemi olmadığı sadece eşime dua edeceğim bir gün... Nefesi o kadarmış benim güzel yüzlümün, hiç hak etmediği şekilde kaybettim ve onu çok sevdiğim için biliyorum ki büyük bir sınavdayım. Allah bana 'kaldıramayacağımdan fazla yük yüklemez' diyerek inanıp, yoluma öyle devam ediyorum. Oğlumla her zamankinden daha fazla ilgileniyorum, birçok eşini, yakınını kaybedenle görüşüyorum, mesajlaşıyorum, onlarla güçleniyorum ve iyileşiyorum... Hepsine buradan teşekkür ederim. Her insan bazen dökülür lakin mevsimi gelince Allah yeniden toparlar, toparlayacağım inşallah. Şafak oğlumun baba yokluğunu giderirken; benim için de eşten, sevgiliden öte ailemdi. Merhametli, vicdanlı, mükemmel bir baba, iyi bir evlat ve fedakar bir eşti. Hala yaptığı yardım ve iyilikleri duyup, onunla gurur duyuyorum.
Neye yanayım bilmiyorum ki, hangi birine? O gün evden çıkmak istemeyen, playstation oynamayı isterken Fikret Orman, Serkan Yazıcıoğlu, Ahmet Ürkmezgil, Fatih Doğan'la yine Beşiktaş'la ilgili toplantıya gitmene engel olmayan kendime mi? 'Gel' dedim. 'Evin oralarda yapın' dedim. Onda bile 'A.Ürkmezgil'in eşi yoğun bakımda bizim balıkçıya yakın hastanede eşi, ne olur ne olmaz, eşine bir şey olur orda olsun' demiştin, onda bile yine başkasını düşünmüştü! O gece seni kimse düşünmese de, sen herkesi düşünürdün...
Hayatta bir şey olamamış, dışlanmış, hiç sevilmemiş anca silahla kendini adam sanan, mafyacıklar, katiller Kadir Yasak, Ali Yasak, Seccad Yeşil, Serkan Dakman ve diğer magandalara mı yanayım, verdikleri yalan ve trajikomik ifadelere mi? Yoksa senin aslan gibi tek başına mücadelene sessiz kalan sözde masada oturduğun arkadaşlarına mı? 'Adam' diye geziyorlar ya hala şaka gibi… Senin yanında birine bunlar yapılabilir miydi? Ah Şafak'ım ah…
“Hiç korkmadın" Neye yanayım yine sessiz kalan ekmek verdiğin personeline mi? Sen kan kaybederken dakikalarca ambulans beklenmesine mi? Kimse mi arabasına almamış, akıl edememiş? Sanki boynuna bir şey olmuş, al arabana götür işte! Ya ikinci gün mekanın açılması? Sen olsan 40’ını beklerdin hatta kapardın o mekanı öyle adamdın sen sevgilim, sen de maddiyat değil maneviyat vardı. Senin yanında başkasına, kime olursa olsun bunlar olsaydı yine kendini siper ederdin tıpkı yıllarca Beşiktaş'la ilgili hiç suçun yokken kendini siper ettiğin gibi… Kongreye bile aslanlar gibi tek başına gidip suçlanmadığın şeyleri sahiplenmen gibi… Hiç korkak olmadın, kimsenin arkasına saklanmadın aşkım sen! 'Kardeşim' diye her saniye seni arayanlar, senden bir şeyler isteyenler, senden alıp götürenler yoktu cenazende! Borcu olanlar, 'Borcu vardı' diye geziyor etrafta.
“Herkese yardım ederdin” Herkesle sen ilgilenirdin, çevrendeki herkese maddi manevi sen bakardın, tanımadığımız SMA’lı çocuklara yardım ederdin, bir tane meleğin ilaç parasını sırf yaptığın yayınlarla topladın ve şu an çok sağlıklı. Her şeyden önce çok iyi bir insan, kızlarına aşık bir babaydın. Allah’ım belki de yükünü gördü, üzüldü yanına aldı seni. Şu an inşallah cennetten bizi seyrediyorsundur. ‘Üzülme’ diyorlar aşkım ‘sen üzülürsen üzülür’ diyorlar… Ne olur üzülme ama ben çok zor dayanıyorum, 5 kilo verdim, yanımda olsaydın belki beğenmez ayrılırdın benden. Keşke böyle olmasaydı ama rabbim dayanamayacağın yük vermezmiş bu da benim sınavım, çok mücadele ettik, ilk kez bu kadar çok sevildim ben de çok ama çok sevdim, Allah senden razı olsun varsa hakkım sonuna kadar helal olsun.
Hakkını helal etmişsindir umarım sen de bana. Davanın peşinde olacağım ağırlaştırılmış müebbet aldıkları gün yüküm az da olsa hafifleyecek, seni son nefesime kadar seveceğim, adını yaşatacağım. Acımı ancak yaşayanlar anlar, gece olsun istemeyenler, ateş düştüğü yeri yakıyor. Herkes hayatına mutlu mesut devam ediyor! Benimse her günüm aynı. Allah düşmanımın başına bile vermesin, sabır diliyorum kendime, sevdiklerinin yokluklarıyla sınanan herkese. Geçmeyecek ama azalacak, sabır.
